در مورد سفرمان به سینترا، من از تلاش برای یافتن لبه‌های خام و ناهموار در میان وبلاگ‌های مسافرتی جلا داده شده با الماس، منصرف شدم.

در عوض، من و کیم آن را بال زدیم. ماشین فرانسیسکو را قرض گرفتیم، آن را در اولین نقطه ای که پیدا کردیم پارک کردیم و در شهر و اطراف آن پرسه زدیم. ما در برنامه سفر خود مقصد خاصی «باید دید» یا «نمی‌توان از دست داد» نداشتیم.

از جهاتی، سفرهای قدیمی و قبل از اینترنت بود.

از جهات دیگر، این به این دلیل نبود که ما گوشی‌هایمان را برای اسکن نقشه‌های گوگل برای یافتن رستوران‌ها، کافه‌ها یا نانوایی‌هایی که به نظر می‌رسید سلیقه‌ی ما هستند، بیرون آوردیم.

تعداد انگشت شماری از مکان‌ها «کیجادا» را در نام خود داشتند، بنابراین ما معنی آن را جستجو کردیم. معلوم شد که Queijadas یک غذای محلی است - نوعی تارت شیر.

این بود! برنامه:

ما یک مسیر سرگردان را برای کشف سینترا از یک کیجادریا به دیگری تعیین کردیم.متأسفانه روز دوشنبه ای که ما بازدید کردیم اکثر کیجادریاها تعطیل بودند.اما همه چیز گم نشد:

طرح بداهه ما باعث شد که از خیابان های فرعی و باغ های گیاه شناسی عبور کنیم که احساس واقعی خودمان را نسبت به سینترا به ما داد. و اسم آن را انگور ترش بگذارید، اما به هر حال کیجاداس آنقدرها هم خوشمزه نبود.

سفر یک روزه ما به سینترا زیباترین نبود. هیچ یک از ویژگی های "10 برتر" را شامل نمی شود. اما حداقل شخصیت داشت.

مشکل کار نکردن زیرنویس

سیستم عامل چیست؟

آیا مراسم مجلل هرگز پایان خواهد یافت؟

از دهه 90، به نظر می رسد که مسابقات زیبایی متنوع تر شده اند. امیدوارم در سال های آینده همین اتفاق برای وبلاگ های مسافرتی بیفتد.

در نهایت مخاطب تصمیم می گیرد.هرچه مسافران بیشتری در جستجوی اصالت و تنوع، بر خلاف زیبایی و «بهترین» آنلاین شوند، گوگل بیشتر معیارهای قضاوت خود را بر این اساس تنظیم خواهد کرد. اگر چنین است، فکر می‌کنم آینده وبلاگ‌نویسی سفر به گذشته برمی‌گردد.

اما می ترسم برعکس این اتفاق بیفتد:

هوش مصنوعی به جای اینکه افراد واقعی پشت وبلاگ‌های مسافرتی باشد، آنقدر در رمزگشایی سلیقه‌های فردی ما خوب می‌شود که می‌تواند محتوایی تولید کند که واقعی به نظر برسد و دقیقاً همان چیزی است که ما به دنبال آن هستیم. مسابقه زیبایی از ربات ها.

یا شاید یک نتیجه سوم:

مانند من و کیم در سینترا، مسافران بیشتر و بیشتری از وبلاگ‌های سفر منصرف می‌شوند و به چیزی نزدیک‌تر به دوران قبل از وبلاگ، کتاب‌ها، نقشه‌های کاغذی، تبلیغات دهان به دهان و گم شدن باز می‌گردند.

بیایید به آن فکر کنید، آنقدرها هم بد نیست.