مطالعات اقلیمی دیرینه نشان می‌دهد که بیشتر جنگل‌های آمازون بسیار جوان‌تر از حد تصور است، و بخش‌های بزرگی از آمازون، شاید یک پنجم، در واقع قبل از ورود اروپایی‌ها به قاره آمریکا، محیط‌های باز ساوانا بودند. چنین محیطی می‌تواند نوع مهندسی منظر را که به طور فزاینده‌ای مشهود است توسط آمازونیایی‌ها که احتمالاً در شهرک‌های شهری یا حومه‌ای با سطح بالایی از سازمان‌دهی سیاسی-اجتماعی زندگی می‌کردند، تسهیل می‌کرد.

مایکل هکن برگر ده‌ها سال در منطقه Xingu برزیل کار کرده است، جایی که ده‌ها جامعه که او آن‌ها را «باغ‌شهر» می‌نامد دارای خانه‌ها، میدان‌ها و دیوارهای کاخ هستند. اگرچه این مکان‌ها مراکز تاریخی بسیار بزرگ‌تری را که در بولیوی یافت می‌شوند ندارند، اما توسط سیستمی از جاده‌ها، پل‌ها و کانال‌ها به هم متصل می‌شدند که همگی در یک چشم‌انداز مهندسی بزرگ از مزارع، مزارع ماهی و سایر ویژگی‌ها قرار داشتند. به طرز جالبی، این فرهنگ شهری کم تراکم - که بیشتر شبیه به مجموعه ای از جوامع حومه شهر بدون مرکز شهری بود - در همان منطقه ای که پرسی فاوست در جستجوی شهر گمشده Z خود ناپدید شد رشد کرد.

developer options چیست

چطور بفهمیم شخصی در واتساپ آنلاین شد

مکان یابی آنها در جنگل دشوار است، اما کارهای خاکی که به وضوح توسط انسان ساخته شده است، طرح هایی که به نام ژئوگلیف شناخته می شوند، در چندین منطقه دیگر آمازون یافت شده اند. در سال 2018، دانشمندان با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای گزارش دادند که مناطق وسیعی از جنگل‌های آمازون در ایالت ماتو گروسو برزیل، که زمانی تصور می‌شد در بهترین حالت دارای سکونت پراکنده‌ای بوده، با دهکده‌ها و ژئوگلیف‌هایی به شکل عجیب و غریب پر شده است. حتی در اینجا، به دور از رودخانه‌های بزرگ، صدها روستا می‌توانستند بین سال‌های 1250 تا 1500 میلادی در منطقه‌ای که تنها حدود 7 درصد از حوضه آمازون را تشکیل می‌دهد، یک میلیون نفر را در خود جای دهند. با این حال، اگر مراکز شهری بزرگ‌تر این مکان‌های پرجمعیت را لنگر انداخته باشند، هنوز شناسایی نشده‌اند.